Με μια εικόνα του αστερισμού της Καμίνου στο νότιο ημισφαίριο, το NEOWISE της NASA μας αποχαιρετά μετά από 15 χρόνια επιτυχημένης λειτουργίας.
Στις 1 Αυγούστου οι μηχανικοί της αποστολής έστειλαν την τελευταία εντολή προς το σκάφος, απενεργοποιώντας τον δέκτη του, βάζοντας έτσι τέλος στην πολυετή αποστολή έρευνας αστεροειδών και κομητών και πλανητικής άμυνας.
«Η αποστολή NEOWISE ήταν μια εξαιρετική ιστορία επιτυχίας και μας βοήθησε να κατανοήσουμε την θέση μας στο Σύμπαν, παρακολουθώντας αστεροειδείς και κομήτες που θα μπορούσαν να είναι επικίνδυνοι για τη Γη. Αν και λυπούμαστε για το τέλος της αποστολής, είμαστε ενθουσιασμένοι για τις μελλοντικές ανακαλύψεις που θα γίνουν, καθώς το NEOWISE έθεσε τα θεμέλια για το επόμενης γενιάς τηλεσκόπιο πλανητικής άμυνας», δήλωσε η Nicola Fox, υποδιευθυντής της NASA.
Η αποστολή τερματίστηκε εξαιτίας της χαμηλής τροχιάς του NEOWISE στην οποία έφτασε σταδιακά το σκάφος, λόγω της αυξημένης ηλιακής δραστηριότητας και της συνεπαγόμενης διόγκωσης της ατμόσφαιρας. Το NEOWISE δεν διαθέτει κινητήρες ώστε να μπορεί να διορθώσει την τροχιά του, με αποτέλεσμα την απενεργοποίηση του και την ασφαλή επανείσοδο του στην ατμόσφαιρα στα τέλη του χρόνου.
Κατά την διάρκεια της λειτουργίας του ξεπέρασε όλες τις προσδοκίες, και μάλιστα σε δύο αποστολές. Ξεκίνησε σαν WISE (Wide-field Infrared Survey Explorer) τον Δεκέμβριο του 2009, με αποστολή την σάρωση του στερεώματος στο υπέρυθρο τμήμα του φάσματος, την οποία ολοκλήρωσε τον Ιούλιο του 2010 με πολύ μεγαλύτερη ευαισθησία από όλες τις προηγούμενες έρευνες. Ακολούθησε η εξάντληση του ψυκτικού υγρού, που συμβάλλει στην αποφυγή θερμικών παρεμβολών στην υπέρυθρη παρατήρηση και η NASA παρέτεινε την αποστολή έως τον Φεβρουάριο του 2011, μετονομάζοντας την σε NEOWISE, με σκοπό την έρευνα στην ζώνη των αστεροειδών, οπότε και το σκάφος αδρανοποιήθηκε.
Η ανάλυση των δεδομένων έδειξε ότι υπήρχε η δυνατότητα παρατήρησης αστεροειδών και κομητών με ισχυρό υπέρυθρο σήμα, παρά την έλλειψη ψυκτικού υγρού.
Έτσι το σκάφος ενεργοποιήθηκε εκ νέου το 2013, στο πλαίσιο του προγράμματος παρατηρήσεων γεωπλήσιων αντικειμένων, πρόδρομο της υπηρεσίας συντονισμού πλανητικής άμυνας, με σκοπό την έρευνα αστεροειδών και κομητών.
«Η αποστολή NEOWISE ήταν κομβικής σημασίας στην προσπάθειά μας να χαρτογραφήσουμε τους ουρανούς και να κατανοήσουμε το περιβάλλον κοντά στη Γη. Ο μεγάλος αριθμός ανακαλύψεων διεύρυνε τις γνώσεις μας γύρω από τους αστεροειδείς και τους κομήτες, ενισχύοντας παράλληλα τις προσπάθειες πλανητικής άμυνας. Αποχαιρετούμε το NEOWISE και συγχαίρουμε την ομάδα του για τα εντυπωσιακά επιτεύγματα της», δηλώνει η Laurie Leshin, διευθύντρια του JPL της NASA.
Το NEOWISE χαρτογράφησε ολόκληρο τον ουρανό, μέσω 1,45 εκατομμυρίων υπέρυθρων μετρήσεων, σε πάνω από 44 χιλιάδες αντικείμενα. Ανίχνευσε περισσότερα από τρεις χιλιάδες γεωπλήσια αντικείμενα, ανακαλύπτοντας 215 νέα, μεταξύ των οποίων ο πρώτος τρωικός αστεροειδής της Γης. Ανακάλυψε 25 νέους κομήτες, συμπεριλαμβανομένου του διάσημου κομήτη C/2020 F3 NEOWISE που εντυπωσίασε το καλοκαίρι του 2020.
Εκτός από τις πολλές ανακαλύψεις και τα δεδομένα που συγκέντρωσε, συνέβαλε στην ανάπτυξη του πρώτου υπέρυθρου τηλεσκοπίου της NASA, με αποκλειστικό σκοπό την έρευνα γεωπλήσιων αντικειμένων, το NEO Surveyor.
«Η αποστολή NEOWISE μας πρόσφερε ένα μοναδικό αρχείο δεδομένων του υπέρυθρου ουρανού, που θα χρησιμοποιείται από τους επιστήμονες για πολλές δεκαετίες. Αλλά η κληρονομιά του είναι ότι βοήθησε να τεθούν οι βάσεις για το επόμενο υπέρυθρο διαστημικό τηλεσκόπιο πλανητικής άμυνας της NASA», συμπληρώνει η Amy Mainzer επικεφαλής ερευνήτρια του NEOWISE και του NEO Surveyor,
Το NEO Surveyor θα αναζητήσει μερικά από τα πιο δυσεύρετα γεωπλήσια αντικείμενα, όπως σκοτεινούς αστεροειδείς, κομήτες που δεν ανακλούν αρκετό ορατό φως και αντικείμενα που πλησιάζουν τη Γη από την κατεύθυνση του Ήλιου. Το διαστημικό υπέρυθρο τηλεσκόπιο νέας γενιάς θα ενισχύσει σημαντικά τις δυνατότητες πλανητικής άμυνας της διεθνούς κοινότητας, η οποία περιλαμβάνει και επίγειες έρευνες χρηματοδοτούμενες από τη NASA. Η κατασκευή του NEO Surveyor βρίσκεται ήδη σε καλό δρόμο, με ημερομηνία εκτόξευσης όχι νωρίτερα από το 2027.