Αυτές τις ημέρες, οι δακτύλιοι του Κρόνου θα «εξαφανιστούν», καθώς η Γη θα διασχίσει το επίπεδο τους, καθιστώντας τους πρακτικά αόρατους. Ένα φαινόμενο που συμβαίνει κάθε 15 χρόνια περίπου και ονομάζεται διάβαση του επιπέδου των δακτυλίων (ring plane crossing).
Φέτος θα συμβεί την Κυριακή 23 Μαρτίου στις 18:04 το απόγευμα, όμως δεν θα είναι παρατηρήσιμο, καθώς ο Κρόνος βρίσκεται πολύ κοντά στον Ήλιο, ανατέλλει το ξημέρωμα και είναι χαμένος στην λάμψη του Ήλιου.
Ο Κρόνος θα βρίσκεται στο καλύτερο σημείο για παρατήρηση τον Σεπτέμβριο του 2025, όπου θα φτάσει στην αντίθεση του με τον Ήλιο στις 21 του μήνα και θα είναι ορατός όλο το βράδυ.
Μετά την διάβαση του επιπέδου τους, οι δακτύλιοι θα αρχίσουν να μεγαλώνουν και πάλι, έως ότου φτάσουν στην μέγιστη έκταση τους το 2032. Μετά την σημερινή διάβαση, θα είναι ορατή στη Γη η μη φωτισμένη από τον Ήλιο πλευρά των δακτυλίων.
Την περίοδο κοντά στην διάβαση του επιπέδου των δακτυλίων από την Γη, είναι ευκολότερη και η παρατήρηση των δορυφόρων, λόγω της μείωσης της φωτεινότητας των δακτυλίων. Πολλοί δορυφόροι του Κρόνου ανακαλύφθηκαν τηλεσκοπικά, όταν οι δακτύλιοι είχαν το μικρότερο μέγεθος τους, όπως ο Τιτάνας (1655) ο Ιαπετός (1671), η Ρέα (1672), η Τηθύς (1685), η Διώνη (1685), ο Εγκέλαδος (1789), ο Μίμας (1789), ο Υπερίων (1848), ο Ιανός (1966), ο Επιμηθέας (1966), η Τελεστώ (1980), η Καλυψώ (1980) και η Ελένη (1980).
Εκτός από δορυφόρους, ανακαλύφθηκαν και δύο νέοι δακτύλιοι του Κρόνου (D και E).
Ο λόγος της εξαφάνισης
Ο Κρόνος συμπληρώνει μια περιφορά γύρω από τον Ήλιο κάθε 29,5 έτη. Κατά την ετήσια περιφορά του, η γωνία του επιπέδου των δακτυλίων, το οποίο συμπίπτει με το επίπεδο του ισημερινού του πλανήτη, μεταβάλλεται κατά 26,7 μοίρες. Δυο φορές σε αυτό το διάστημα των 29,5 ετών, το επίπεδο τους βρίσκεται στο ίδιο επίπεδο με τον Ήλιο, και κατ’ επέκταση με τη Γη, το επίπεδο της οποίας διαφέρει μόνο κατά έξι μοίρες με το επίπεδο του Κρόνου.
Από αυτό προκύπτει ότι η διάβαση του επιπέδου των δακτυλίων γίνεται την εποχή των ισημεριών του Κρόνου, ενώ αντίθετα, κοντά στα ηλιοστάσια του βλέπουμε τους δακτυλίους σε πλήρη έκταση.
Αν και οι δακτύλιοι έχουν διάμετρο περίπου 280 χιλιάδες χιλιόμετρα, το πάχος τους είναι μόνο λίγα χιλιόμετρα, και αυτό συμβάλλει στην εξαφάνιση τους για λίγες ώρες.
Η επόμενη φορά που μια διάβαση θα είναι εύκολα παρατηρήσιμη, θα είναι το 2038-2039, όπου σε διάστημα οκτώ μηνών η Γη θα διασχίσει τρεις φορές το επίπεδο τους (15 Οκτωβρίου 2038, 1 Απριλίου 2039 και 9 Ιουλίου 2039).