Μια νέα εικόνα από το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb του Σμήνους της Πανδώρας (Abell 2744), όπου τρία σμήνη γαλαξιών ενώνονται για να σχηματίσουν ένα «μέγα σμήνος». Η συνδυασμένη μάζα των σμηνών γαλαξιών δημιουργεί έναν ισχυρό βαρυτικό φακό, που λειτουργεί ως φυσικός μεγεθυντικός φακός επιτρέποντας την παρατήρηση πολύ πιο μακρινών γαλαξιών στο πρώιμο Σύμπαν
Έως τώρα, μόνο ο πυρήνας του σμήνους έχει μελετηθεί λεπτομερώς από το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble. Το James Webb είναι ικανό να δημιουργήσει ένα ευρύ μωσαϊκό που περιλαμβάνει πολλές περιοχές που δρουν ως βαρυτικοί φακοί, ανοίγοντας νέο παράθυρο στη μελέτη της κοσμολογίας και της εξέλιξης των γαλαξιών. Το μωσαϊκό περιλαμβάνει περίπου 50.000 πηγές υπερύθρου φωτός και είναι μέρος του προγράμματος UNCOVER (Ultradeep NIRSpec and NIRCam ObserVations before the Epoch of Reionization)
Εκτός από την μεγέθυνση των μακρινών γαλαξιών, το ισχυρό βαρυτικό πεδίο παραμορφώνει το είδωλο τους και τους εμφανίζει σαν αμυδρά τόξα, όπως διακρίνεται στο κάτω δεξιό τμήμα της εικόνας, περιοχής που δεν έχει απεικονιστεί ποτέ από το Hubble.
Μετά την καταγραφή του σμήνους από την κάμερα εγγύς υπέρυθρης ακτινοβολίας (NIRCam), με εκθέσεις διάρκειας 4-6 ωρών και συνολικό χρόνο παρατήρησης περίπου 30 ωρών, θα ακολουθήσει η σχολαστική εξέταση των δεδομένων και η επιλογή γαλαξιών για παρατήρηση με τον φασματογράφο εγγύς υπερύθρου (NIRSpec).
Οι παρατηρήσεις, που θα γίνουν το καλοκαίρι του 2023, θα παρέχουν ακριβείς μετρήσεις απόστασης, μαζί με άλλες λεπτομερείς πληροφορίες σχετικά με τις συνθέσεις των μακρινών γαλαξιών και την πρώιμη εποχή της δημιουργίας και εξέλιξης αυτών των γαλαξιών.
https://esawebb.org/news/weic2305/